Die lampjes langs de weg, prachtig vond ik het. Jaren later als kunstacademiestudent begon ik als vrijwilliger in een klein theater in Enschede, lichttechniek… Later kon ik naar een iets groter theater en had ik daar de leukste bijbaan aan die ik mij kon bedenken. Eenmaal afgestudeerd ben ik daar nog even gebleven en was ik zelfs lichttechnicus van een theatergroep. Lichtplannen maken en dan uitvoeren. Met licht de sfeer van het verhaal versterken. Mooi werk was dat.
Toch ben ik er mee gestopt, ik was inmiddels ook met camerawerk begonnen en was lastig te combineren met theatertechniek. Naast dat het fysiek best zwaar was (heb niet zo’n heel goede rug) miste ik het daglicht. Een theater is, oneerbiedig gezegd, een zwarte doos waar je zelf het licht maakt. En als het voorjaar weer begon, de terrassen vol zaten, was ik de hele dag in die zwarte doos. Ik begon de zon te missen.
Via het bewegende beeld ben ik terug bij mijn begin, de fotografie, en waar begint de fotografie? … Met licht natuurlijk! Als er geen licht is wordt je foto zo zwart als de nacht. En voor mij is er eigenlijk maar één lichtbron, de zon! Geen grote lampen die ik gebruik om de zon te imiteren, of om een kamer uit te lichten. Ik vind het vaak te gekunsteld en te gelikt, en dat wil ik niet. Héél soms gebruik ik een kleine flits om meer contrast (licht en donker) in de foto te krijgen. Maar ik denk dat die foto’s op één hand te tellen zijn, waar ik bij interieurfoto’s een flitser gebruikte.
Op dagen als het grauw en grijs is (zoals het moment dat ik dit nu schrijf) ben ik binnen. Geen zon te bekennen. Een foto maken voor een opdrachtgever zou zonde van mijn tijd en zijn geld zijn.
Een voorbeeld hieronder tussen wel of geen zon; het pand moest ik fotograferen voor dit project. Het was zonnig, so far zo good.. Maar toch was er geen zon op het pand, jammer.
Even geduld, en toen was er wel zon, een wereld van verschil!
De zon schijnt, de lucht is wel blauw, maar het pand valt precies in de schaduw van de zon, jammer.
Een paar seconden later, nu schijnt de zon op het pand en ziet het er een stuk beter uit.
Zonder zon op een gebouw ziet het er vrij troosteloos uit, hoe mooi het pand ook is. Het is soms best lastig te plannen en vraagt wat geduld van mij en mijn opdrachtgever, maar de ervaring leert dat iedereen achteraf toch heel blij is dat ik gewacht heb.
Ik moet zeggen, ik heb sinds kort ontdekt dat er een uitzondering is. Daar ga ik het de volgende keer over hebben!